„Rola narzędzi graficznych w pracy projektanta mody: kreatywność i współpraca” – Joanna Porayska

„Rola narzędzi graficznych w pracy projektanta mody: kreatywność i współpraca” – Joanna Porayska

Projektant mody a programy graficzne – synergia czy dylemat? Analiza relacji według Joanny Porayskiej, wykładowczyni Projektowania Graficznego w Międzynarodowej Szkole Kostiumografii i Projektowania Ubioru.

 

Niewątpliwie, bieżące lata przynoszą widoczne przejawy procesu cyfryzacji, które dotykają niemal wszystkie sfery życia. Wyraźnie wzrasta częstotliwość korzystania z Teleporad zdrowotnych, obserwuje się upowszechnianie e-dowodów tożsamości oraz wprowadzenie Elektronicznych Kart Pacjenta. Chociaż te zmiany służą zwiększeniu naszej wygody, nie można pominąć faktu, że mogą one sprawiać trudności, zwłaszcza w przypadku osób starszych.

Współczesny nurt cyfryzacji nie omija również projektantów ubioru, których praca doznaje coraz wyraźniejszych transformacji w stronę wirtualnej rzeczywistości. W przeszłości rola projektanta mody była ściśle związana z umiejętnościami ręcznego rysunku szkiców i projektów na tradycyjnych arkuszach papieru. Proces tworzenia moodboardów opierał się na zastosowaniu nożyczek i kleju, a wycinane z magazynów obrazy, artykuły oraz tkaniny układane były na kartonie. Obecnie zaś projektant ubioru korzysta z zaawansowanych narzędzi graficznych, które umożliwiają cyfrowe projektowanie ubrań i wzorów. Kształtowanie wirtualnych prototypów ubrań za pomocą zaawansowanych symulacji wirtualnych jest praktyką, która pozwala przewidzieć efekty jeszcze przed fizycznym stworzeniem próbek. Wizualizacje i moodboardy przeszły metamorfozę, przenosząc się do świata cyfrowego, a cała dynamika procesu komunikacji projektowej odbywa się w przestrzeni online, wykorzystując dedykowane narzędzia do współpracy.

 

Kształtowanie wirtualnych prototypów ubrań za pomocą zaawansowanych symulacji wirtualnych jest praktyką, która pozwala przewidzieć efekty jeszcze przed fizycznym stworzeniem próbek.

 

Bez wątpienia, współczesne narzędzia takie jak Adobe Photoshop, Illustrator czy CLO3D stanowią wyraźny krok naprzód w procesie projektowania mody. Ich obecność przyczyniła się nie tylko do zwiększenia efektywności, lecz również usprawnienia pracy projektantów poprzez usunięcie wielu ograniczeń. Przy użyciu tych zaawansowanych programów, twórcy mogą w sposób kompleksowy kształtować swoje projekty, kreując wizualizacje produktów, nadruki oraz różnorodne warianty kolorystyczne. Ostateczny rezultat prezentowany jest na atrakcyjnych planszach, co umożliwia klarowną i efektywną komunikację z klientem.

 

Kreacja dokumentacji technicznej w formie cyfrowej stanowi nie tylko efektywny sposób na zachowanie uporządkowanych danych, lecz również przyczynia się do usprawnienia współpracy z podwykonawcami. / praca Eweliny Szymańskiej

 

Jednakże, nieodzowne jest spojrzenie również na koszt tej nowoczesnej technologii. Pakiet oprogramowania Adobe oraz CLO3D wiąże się z wydatkami, które czasami mogą wynosić nawet kilkaset złotych miesięcznie. Należy wziąć pod uwagę, że oprócz samych narzędzi trzeba także uwzględnić wydatki na subskrypcje platform dostarczających darmowe zdjęcia, wektory czy inne elementy, które stanowią istotny składnik procesu projektowego. Projektanci pracujący w dużych biurach projektowych, którym firmy gwarantują pakiet programów graficznych, są w znacznie lepszej sytuacji niż artyści pracujący na własną rękę.

Również istotnym aspektem jest adaptacja projektantów, którzy dawniej pracowali w dynamicznych biurach, pełnych kreatywnych jednostek, do nowego kontekstu pracy za pomocą narzędzi cyfrowych. Współczesny projektant często jest zmuszony opracowywać projekty w środowisku komputerowym, gdzie brakuje mu bezpośredniego dostępu do materiałów, z których tworzy swoje kreacje. Detale, takie jak guziki czy ozdobne akcenty, zazwyczaj dostrzega jedynie w formie wirtualnych elementów prezentowanych w katalogach cyfrowych. Tym samym, proces twórczy może stopniowo tracić charakter wspólnego przedsięwzięcia, które zachęca do rozmów, interakcji i konstruktywnych dyskusji. Przechodząc do cyfrowego środowiska, istnieje niebezpieczeństwo, że proces projektowania może stać się bardziej mechaniczny i rutynowy, przypominając monotonne wprowadzanie danych do arkusza kalkulacyjnego.

 

Projektowanie cyfrowe tkanin otwiera perspektywę dokładnego dostosowania wzorów do indywidualnych wymagań klienta poprzez umożliwienie wielokrotnych modyfikacji i precyzyjnego dopasowania projektu. / praca Anny Świergiel

 

Jednakże, warto podkreślić, że proces cyfryzacji w projektowaniu posiada również swoje pozytywne aspekty. Właśnie dla artystów-introwertyków, którzy odnajdują swój komfort w pracy w samotności, nowa era cyfrowa może okazać się niezwykle korzystna. Praca za biurkiem, w ciszy, umożliwia skupienie na procesie twórczym bez zakłóceń, co może skutkować pełnym wydobyciem potencjału kreatywnego. Dla wielu artystów to właśnie intymne, skoncentrowane otoczenie sprzyja głębokiemu eksplorowaniu nowych koncepcji i kierunków projektowych. W tym kontekście, digitalizacja procesu projektowego może stać się dla nich optymalnym środowiskiem do wyrażenia własnej wizji artystycznej.

Podsumowując, obecna era cyfryzacji przynosi liczne zmiany, które nie omijają świata mody i projektowania. Coraz powszechniejsze wykorzystanie narzędzi cyfrowych, takich jak Adobe Photoshop, Illustrator czy CLO3D, znacząco przyspiesza i ułatwia proces tworzenia ubrań. To z pewnością krok naprzód w efektywności i kreatywności, jednakże niesie za sobą pewne wyzwania, takie jak koszty związane z subskrypcjami i adaptacja do nowego cyfrowego środowiska.

 

To z pewnością krok naprzód w efektywności i kreatywności, jednakże niesie za sobą pewne wyzwania, takie jak koszty związane z subskrypcjami i adaptacja do nowego cyfrowego środowiska.

 

Praca projektanta ubioru przechodzi ewolucję od tradycyjnych metod do cyfrowych narzędzi, co wydaje się być zjawiskiem nieodwracalnym. Nowe technologie umożliwiają tworzenie wizualizacji i prototypów wirtualnych, co z kolei wpływa na komunikację projektową oraz indywidualne preferencje twórców. W kontekście tej zmiany, korzyści i wyzwania cyfrowego projektowania stanowią polaryzujący aspekt. Wiele zależy od indywidualnych preferencji i charakteru projektanta, a także od dostępności środków na narzędzia i subskrypcje.

Warto zaznaczyć, że cyfrowe narzędzia, mimo pewnych ograniczeń i kosztów, stanowią cenne wsparcie dla kreatywnych procesów projektowych. Dynamiczna ewolucja branży mody wyraźnie widoczna w sposobach projektowania jest nie tylko odpowiedzią na nowoczesne technologie, ale także odzwierciedleniem dostosowywania się do potrzeb i preferencji współczesnych projektantów oraz oczekiwań rynku mody.

 

Joanna Porayska