#StudentsOfMSKPU, czyli jak się u nas studiuje? Pytamy Wiktorię Frankowską

Od zawsze kochałam modę, jednak nigdy tak naprawdę nie myślałam, że będę wiązać z nią swoją przyszłość. Nie od dziś wiadomo, że na modę nie spoglądało się jako na poważną pracę, a bardziej błahostkę przewijającą się w codziennym życiu. Sama sztuka towarzyszyła mi odkąd tylko pamiętam, głównie ze względu na moją mamę, która jest pasjonatką tworzenia obrazów, pisania wierszy czy felietonów. Trudno się z nią nie utożsamiać, jeżeli ma się przy sobie tak artystyczną duszę. Sama decyzja o studiowaniu projektowania dojrzewała we mnie – mam wrażenie – od dziecka. Pewnego dnia zrozumiałam, że nad życie kocham się nią zajmować i w przyszłości musi stać się moją pracą. Wychodzę z założenia, że przy wybieraniu naszej drogi życiowej bezwzględnie musi towarzyszyć nam pasja, więc nie mogło paść na inną dziedzinę. Był to mój pierwszy wybór zaraz po liceum. Dziś uznaję tę decyzję za strzał w samą dziesiątkę i uważam, że tak po prostu musiało się stać.