Zofia de Ines

Zofia de Ines

Imię i nazwisko: Zofia de Ines
Tytuł/Tytuły naukowe: magister inżynier architekt, magister sztuki
Ukończone uczelnie: Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, Podyplomowe Studium Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
Aktualne miejsca pracy: MSKPU, Teatry

Osiągnięcia: Architekt, scenograf, wybitna postać polskiej kostiumografii.
Debiutowała w 1975 roku przygotowując kostiumy do Białego małżeństwa Tadeusza Różewicza – w reżyserii Kazimierza Brauna we wrocławskim Teatrze Współczesnym. W 1976 roku na tej samej scenie opracowała scenografię do kolejnych realizacji Brauna – Kleopatry i Cezara Cypriana Kamila Norwida, Anny Liwii Macieja Słomczyńskiego na podstawie Jamesa Joyce’a, a w 1977 roku do Operetki Witolda Gombrowicza.

Ma w dorobku ogromną ilość różnych realizacji w kraju i za granicą. Pracowała m.in. z takimi reżyserami, jak: Henryk Baranowski, Jerzy Jarocki, Adam Hanuszkiewicz, Maciej Prus, Marek Weiss-Grzesiński, Krzysztof Zaleski, Wojciech Misiuro (w ramach zespołu Teatru Ekspresji w Gdyni) oraz Ewa Wycichowska (w ramach Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu).

Przez wiele lat współpracowała również z twórcą polskiego teatru pantomimy Henrykiem Tomaszewskim, z którym zrobiła m.in. Rycerzy króla Artura, Syna marnotrawnego, Sen nocy letniej a także Orfeusza i Eurydykę Christopha Glucka.

Tworzyła dla większości scen operowych w Polsce. Dla Opery Narodowej zaprojektowała scenografię do Fausta Gounoda, Rossinian, Bolera i Carmina burana w choreografii Antala Fodora oraz do Rigoletta Verdiego. W 2001 r. przygotowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej dekoracje (wraz ze Sławomirem Lewczukiem) i kostiumy do Strasznego dworu Moniuszki w reżyserii Mikołaja Grabowskiego, w 2007 scenografię spektaklu W krainie czarodziejskiego fletu Mozarta, a w 2008 r. kostiumy do spektaklu Magiczny Doremik Ptaszyńskiej.

Projektowała kostiumy do Rigoletta Giuseppe Verdiego w inscenizacji Henryka Baranowskiego w Operze Krakowskiej (2004), Smutnej królewny Michała Walczaka w reżyserii Pawła Aignera z warszawskiego Teatru Montownia (2004), oraz Przypadków pana Von K. według Heinricha von Kleista – spektaklu Ewy Wycichowskiej z Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu (2005) oraz do wielu innych dzieł sceny polskiej.

Wykładowca Kostiumografii